Charlie Chaplin (1889-1977)
Charlie Chaplin, de clown, koning van de slapstick, zijn kleine snorretje, het gekke loopje maar ook, wat velen niet weten, componist en regisseur.
Het leven van Charlie ging niet over rozen, hij was een gevoelig man in een harde wereld. Zijn vader liet zijn moeder in de steek vlak na zijn geboorte. Zijn moeder kon de zorg van Charlie en zijn broertje niet aan en plaatste ze in een “armenhuis”. Zowel vader als moeder kwamen te overlijden voordat Charlie 12 jaar oud was.
Na een moeizame jeugd ontdekte Charlie, kind van artistieke ouders, zijn talent en de kracht van de slapstick en de stomme film. Hij maakt tientallen films, componeerde muziek en regisseerde zelf ook films.
Wijsheid komt met de jaren
Op zijn 70-e verjaardag deelde Charlie in het prachtige gedicht “Toen ik van mijzelf begon te houden”, de wijsheid die hij gedurende zijn leven vergaarde.
Ik deel dit gedicht graag met jullie omdat het zo mooi verwoord wat ik zelf ook heb ervaren en nog steeds ervaar.
Ook is het een liefdevolle handreiking voor een ieder die twijfelt aan zichzelf.
Toen ik van mijzelf ging houden (Charlie Chaplin)
Toen ik van mijzelf ging houden, ontdekte ik dat angst en emotioneel lijden slechts waarschuwingstekens zijn, dat ik in strijd met mijn waarheid leefde. Tegenwoordig weet ik dat dit AUTHENTICITEIT is.
Toen ik van mijzelf ging houden, begreep ik hoezeer het iemand kan krenken als ik probeer mijn behoeften aan de ander op te dringen, ondanks dat ik wist dat het niet het juiste moment was en de ander was er niet klaar voor, en zelfs als ik die ander was. Tegenwoordig noem ik het RESPECT.
Toen ik van mijzelf ging houden, ben ik gestopt met hunkeren naar een ander leven, en kon ik zien dat alles om me heen me uitnodigde om te groeien. Tegenwoordig noem ik het VOLWASSENHEID.
Toen ik van mijzelf ging houden, begreep ik dat ongeacht de omstandigheden, ik altijd op de juiste plaats en tijd ben, en dat alles op precies het juiste moment gebeurt. Zo vond ik rust. Tegenwoordig noem ik het ZELFVERTROUWEN.
Toen ik van mijzelf ging houden, ben ik ermee opgehouden mijzelf van mijn tijd te beroven, en ben ik gestopt met het bedenken van geweldige projecten voor de toekomst. Tegenwoordig doe ik alleen dat wat me vreugde en geluk brengt, waar ik van hou en waardoor mijn hart jubelt, en ik doe het op mijn manier en in mijn eigen tempo. Tegenwoordig noem ik het EENVOUD.
Toen ik van mijzelf ging houden, heb ik me bevrijd van alles dat niet gezond voor me is – eten, mensen, dingen, situaties, en van alles dat me neerhaalde, weg van mezelf. In eerste instantie noemde ik deze houding gezond egoïsme. Tegenwoordig weet ik dat het ZELFLIEFDE is.
Toen ik van mijzelf ging houden, heb ik het opgegeven om altijd te proberen gelijk te hebben, en sindsdien had ik minder vaak ongelijk. Tegenwoordig heb ik ontdekt dat het BESCHEIDENHEID is.
Toen ik van mijzelf ging houden, weigerde ik nog langer in het verleden te leven en zorgen over de toekomst te maken. Nu leef ik enkel nog voor dit moment, daar waar alles gebeurt. Tegenwoordig leef ik iedere dag bij de dag en noem het VERVULLING.
Toen ik van mijzelf ging houden, zag ik in dat mijn denken me in verwarring kan brengen en ziek kan maken. Maar toen ik het met mijn hart verbond, werd mijn denken een belangrijke bondgenoot. Tegenwoordig noem ik deze verbinding WIJSHEID VAN HET HART.
We hoeven niet langer bang te zijn voor conflicten, confrontaties of welk probleem dan ook met onszelf of anderen. Zelfs sterren botsen tegen elkaar, en met hun uiteenbarsten worden nieuwe werelden geboren. Tegenwoordig weet ik, dat is HET LEVEN…
Maar helaas hebben de feestdagen, met alle extra snackjes, de overvloedige maaltijden en zaaaaalige toetjes niet echt bijgedragen om mijn lichaam in shape te houden en ik ben daarin vast niet de enige 😉 
